ORIGINELE Italiaanse versie van Irene Vella

 

"HET WAS 11 MAART 2020"

Era l’11 marzo del 2020,

le strade erano vuote,

i negozi chiusi,

la gente non usciva più.

 

Ma la primavera non sapeva nulla.

Ed i fiori continuavano a sbocciare
Ed il sole a splendere
E tornavano le rondini
E il cielo si colorava di rosa e di blu
La mattina si impastava il pane e si infornavano i ciambelloni
Diventava buio sempre più tardi e la mattina le luci entravano presto dalle finestre socchiuse


Era l’11 marzo 2020

i ragazzi studiavano connessi a discord
E nel pomeriggio immancabile l’appuntamento a tressette
Fu l’anno in cui si poteva uscire solo per fare la spesa
Dopo poco chiusero tutto
Anche gli uffici
L’esercito iniziava a presidiare le uscite e i confini
Perché non c’era più spazio per tutti negli ospedali
E la gente si ammalava

 

Ma la primavera non lo sapeva e le gemme continuavano ad uscire


Era l’11 marzo del 2020

tutti furono messi in quarantena obbligatoria
I nonni le famiglie e anche i giovani
Allora la paura diventò reale
E le giornate sembravano tutte uguali


Ma la primavera non lo sapeva

e le rose tornarono a fiorire


Si riscoprì il piacere di mangiare tutti insieme
Di scrivere lasciando libera l’immaginazione
Di leggere volando con la fantasia
Ci fu chi imparò una nuova lingua
Chi si mise a studiare e chi riprese l’ultimo esame che mancava alla tesi
Chi capì di amare davvero separato dalla
vita
Chi smise di scendere a patti con l’ignoranza
Chi chiuse l’ufficio e aprì un’osteria con solo otto coperti
Chi lasciò la fidanzata per urlare al mondo l’amore per il suo migliore amico
Ci fu chi diventò dottore per aiutare chiunque un domani ne avesse avuto bisogno
Fu l’anno in cui si capì l’importanza della salute e degli affetti veri
L’anno in cui il mondo sembrò fermarsi
E l’economia andare a picco


Ma la primavera non lo sapeva e i fiori lasciarono il posto ai frutti


E poi arrivò il giorno della liberazione
Eravamo alla tv e il primo ministro disse a reti unificate che l’emergenza era finita
E che il virus aveva perso
Che gli italiani tutti insieme avevano vinto
E allora uscimmo per strada
Con le lacrime agli occhi
Senza mascherine e guanti
Abbracciando il nostro vicino
Come fosse nostro fratello


E fu allora che arrivò l’estate

Perché la primavera non lo sapeva
Ed aveva continuato ad esserci
Nonostante tutto
Nonostante il virus
Nonostante la paura
Nonostante la morte

 

Perché la primavera non lo sapeva
Ed insegnò a tutti
La forza della vita.

LETTERLIJKE Nederlandse vertaling van het gedicht van Irene Vella

 

"Het was 11 maart 2020"

 

Het was 11 maart 2020
de straten waren leeg
de winkels waren gesloten
en de mensen waren niet langer buiten

Maar de lente wist hier niets van af
En zo bleven de bloemen bloeien
En de zon scheen nog steeds
En de zwaluwen keerden terug
En de lucht liet een roze en blauwe kleur zien
'S Morgens werd het brood gekneed en werden de donuts gebakken
Het werd later op de avond donker en 's morgens vroeg, schenen de zonnestralen door halfopen ramen

Het was 11 maart 2020
de studenten studeerden op afstand
En de middagen waren gevuld met kaartspellen
Het was het jaar waarin je alleen uit kon gaan voor de boodschappen en voor noodhulp
Na een tijdje ging alles dicht
De kantoren ook
Het leger begon het verkeer en de grenzen te bewaken
Ziekenhuizen hadden hun capaciteit bereikt
En mensen werden zieker

Maar de lente wist hier niets van, dus het ontsprong

Het was 11 maart 2020
iedereen werd in verplichte quarantaine geplaatst
Grootouders, volwassenen en jongeren
Hele families
Op dat moment werd de angst echt
En de dagen leken allemaal op elkaar

Maar de lente wist hier niets vanaf en de rozen bleven bloeien

Ondertussen ontdekten we de geneugten van samen eten
Van de verbeelding de vrije loop laten
Het reizen tijdens het lezen van een boek
Sommigen namen de tijd om een nieuwe taal te leren
Studenten slaagden voor de laatste examens en maakten zich klaar voor hun afstudeerscriptie
Mensen begonnen opnieuw te begrijpen dat ze van het leven hielden
Sommigen hielden op met het accepteren van onwetendheid
Er waren mensen die hun kantoor sloten en een taverne openden met slechts acht zitplaatsen
En de mensen die hun vriendin verlieten om hun liefde voor hun beste vriend de wereld in te schreeuwen
Sommige werden dokter om iedereen in nood te helpen
2020 was het jaar waarin het belang van echte gezondheid en genegenheid werd begrepen
Het jaar waarin de wereld leek te stoppen
En de economie ging achteruit

Maar de lente wist het niet, en bomen brachten vruchten voort.

En toen kwam de dag van bevrijding
De premier kondigde op tv aan dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren
Dat de Italianen allemaal samen hadden gewonnen
En dus gingen we de straat op
Met tranen in onze ogen
Zonder maskers en handschoenen
Onze buurman werd omarmd alsof hij onze broer was

Op dat moment kwam de zomer
Omdat de lente het niet wist
En het was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks angst
Ondanks de dood

De lente wist van niks en daarom leerde iedereen de kracht van het leven

 

-------------------------------------------

Bron: Anonieme vertaling op Facebook



LETTERLIJKE Nederlandse vertaling van het gedicht van Irene Vella

 

HET WAS 11 MAART 2020

 

Het was 11 maart 2020
de straten waren leeg
de winkels waren gesloten
en de mensen waren niet langer buiten

Maar de lente wist er niets van af.
En zo bleven de bloemen bloeien
En de zon scheen nog steeds
En de zwaluwen keerden terug
En de lucht liet een roze en blauwe kleur zien.
'S Morgens werd het brood gekneed en werden de donuts gebakken.
Het werd later op de avond donker en 's morgens vroeg schenen de zonnestralen door halfopen ramen.

Het was 11 maart 2020;
de studenten studeerden op afstand
En de middagen waren gevuld met kaartspellen en geklets.
Het was het jaar waarin je alleen uit kon gaan voor de boodschappen en voor noodhulp
Na een tijdje ging alles dicht
De kantoren ook;
Het leger begon het verkeer en de grenzen te bewaken
Ziekenhuizen hadden hun capaciteit bereikt
En mensen werden zieker

Maar de lente wist hier niets van, dus het ontsprong

Het was 11 maart 2020
iedereen werd in verplichte quarantaine geplaatst
Grootouders, volwassenen en jongeren
Hele families
Op dat moment werd de angst echt
En de dagen leken allemaal op elkaar

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien

Ondertussen ontdekten we de geneugten van samen eten
Van de verbeelding de vrije loop laten
Het reizen tijdens het lezen van een boek
Sommigen namen de tijd om een nieuwe taal te leren
Studenten slaagden voor de laatste examens en maakten zich klaar voor hun afstudeerscriptie
Mensen begonnen opnieuw te begrijpen dat ze van het leven hielden
Sommigen hielden op met het accepteren van onwetendheid
Er waren mensen die hun kantoor sloten en een taverne openden met slechts acht zitplaatsen
En de mensen die hun vriendin verlieten om hun liefde voor hun beste vriend de wereld in te schreeuwen
Sommige werden dokter om iedereen in nood te helpen
2020 was het jaar waarin het belang van echte gezondheid en genegenheid werd begrepen
Het jaar waarin de wereld leek te stoppen
En de economie ging achteruit

Maar de lente wist het niet, en bomen brachten vruchten voort.

En toen kwam de dag van bevrijding
De premier kondigde op tv aan dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren
Dat de Italianen allemaal samen hadden gewonnen
En dus gingen we de straat op
Met tranen in onze ogen
Zonder maskers en handschoenen
Onze buurman werd omarmd alsof hij onze broer was

Op dat moment kwam de zomer
Omdat de lente het niet wist
En het was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks angst
Ondanks de dood

De lente wist het niet en daarom leerde iedereen de kracht van het leven

 

Bron: anonieme vertaling op Facebook

MIJN OVERDENKING GEBASSEERD OP HET GEDICHT-VERHAAL VAN IRENE VELLA

 

MAAR DE LENTE WIST HET NIET….

 

Het was begin 2020...
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart...

 

Het was Maart 2020...
Ineens kwamen de mensen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch!
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto's stonden langs de kant van de weg...Iedereen wist wat er aan de hand was

 

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven uitkomen
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen weer terug
En de lucht werd oranje en blauw
Het werd later donker en 's ochtends vroeger licht

 

Het was Maart 2020...
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld...Iedereen wist het

 

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af
Ze schonk de mensen haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020

 

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, maar anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk...
Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit...
En de weken duurden ineens veel langer...
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen...
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held...
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht...Iedereen wist wat er gebeurde

 

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes
De lucht werd steeds gezonder

 

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen
Mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Mensen hadden van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een 'vitaal beroep' was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerd zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

2020 werd het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met álle mensen…

 

En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
2020 werd het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal

 

Maar de lente wist het niet,
En de rivieren werden schoner
En de bomen kregen blad
En de bloembollen kwamen uit
En het werd steeds warmer
En er waren ineens veel meer vogels

 

En toen kwam het verlossende woord…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op...
Met tranen in de ogen...
Zonder maskers en handschoenen…
De buren werden geknuffeld, alsof het familie was
En de wereld was liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles lang stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

 

En toen kwam de zomer....
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen de zin van het leven

 

-------------------------------------------

Geïnspireerd door Irene Vella "Het was 11 maart"

Susan Blanco - De Taalrecycler

 



Engelse vertaling van het gedicht verhaal van Irene Vella

'IT WAS MARCH 11 2020'

 

It was March 11th, 2020
the streets were empty
the shops were closed
and the people were no longer outside

 

But the Spring knew nothing about it.
And so the flowers continued to bloom
And the sun still shined
And the swallows returned
And the sky hinted a pink and blue color.
In the morning, the bread was being kneaded, and the donuts were being baked.
It was getting darker later at night, and early morning the sun rays shined through half-open windows.

 

It was March 11th, 2020;

the students studied remotely
And the afternoons were filled with card games and chitchat.
It was the year when you could only go out for groceries and emergency shopping
After a while, everything closed down
The offices too;
The army began to guard circulation and borders
Hospitals had reached capacity
And people got even sicker

 

But Spring didn't know about it, and so it sprung.

 

It was March 11th, 2020;

everyone was placed in mandatory quarantine
Grandparents, adults and young people
Entire families
That is when the fear became real
And the days all looked alike


But Spring didn't know, and the roses kept blooming

 

Meanwhile, we rediscovered the joys of eating together
Of letting imagination free
Of traveling while reading a book.

Some took the time to learn a new language
Students passed last exams and got ready for their final thesis.
People began again to understand that they loved life
Some stopped coming to terms with ignorance
And then there are the people who closed their offices and opened a tavern with only eight seats
And the people who left their girlfriend to scream to the world their love for their best friend
Some others became doctors to help anyone in need.

 

It was the year where the importance of true health and affections was understood
The year where the world seemed to stop
And the economy went down


But Spring did not know, and trees produced fruits.

 

And then came the day of liberation
The prime minister announced on TV that the emergency was over
And that the virus had lost
That the Italians all together had won
And so we went out on the streets
With tears in our eyes
Without masks and gloves
Embracing our neighbor
As if he was our brother

 

At that precise moment, Summer came
Because Spring didn't know
And it had continued to be there
Despite all
Despite the virus
Despite fear
Despite death
Because Spring didn't know
And it taught everyone
The power of life

 

Bron: Facebookpagina van Irene Vella

 

Engelse vertaling van mijn overdenking

'MAAR DE LENTE WIST HET NIET'

 

BUT SPRING DIDN’T KNOW ...

 

 

It was early 2020

People had been through a long dark winter

February had been a horrible month with storms and lots of rain

Nature was restless, as if it wanted to tell people something, warn them...

And then March started....

 

It was March 2020

All of a sudden people all over the world stopped going outside

Countries were locked down, people couldn’t believe that this was happening – it was so surreal!

The streets were empty, most of the shops were closed and most cars were parked along the side of the road...

Everyone knew what was going on

 

But spring didn’t know

And flowers continued to bloom

And the sun was shining

The first beautiful spring day arrived

And the swallows returned

And the sky turned orange and blue

It got dark later and light earlier

 

It was March 2020

Young people studied online, at home

Children inevitably continued playing, mainly inside

Teenagers were bored, parents didn’t know what to do

People only ventured out briefly to walk the dog or get groceries

Nearly everywhere was closed, even offices, hotels, restaurants and bars

People had to work from home

Employers got into financial difficulty

Most children couldn’t go to school anymore

All of a sudden there wasn’t enough room for people in hospitals,

Operations and examinations were postponed

Everybody knew.

 

But spring didn’t know and sprung

Unperturbed, she stuck to her annual routine

She gifted us her most beautiful flowers and scents

It was March 2020

 

Everybody was quarantined at home, for health reasons or just to be safe

Some people weren’t allowed to work anymore, others had to

Hugs, kisses and handshakes turned into threats

People needed to keep their distance, which was horrible

In the supermarkets there were lots of empty shelves

Many fun events were cancelled and nobody knew how long for

People’s freedom was being restricted even though it was peacetime

Across the world people fell ill and it was contagious...

There was isolation, disease and panic.

That’s when the fear really hit!!

 

All of the days looked the same

And the weeks seemed to stretch out endlessly

Everybody hoped the measures wouldn’t get even stricter

People were stuck in a film, waiting every day for the hero to arrive

The world had slowed down and it wasn’t even a holiday

Nobody had expected this ...

Everybody knew what was going on...

 

But spring didn’t know and the roses kept blooming

Magnolia buds were opening

And birds started building their nests

The air quality was improving

 

And then ...

The joys of cooking and eating together were re-discovered

People shared ideas about nice things to do with their children

There was time to write and read

People used their imagination and boredom turned into creativity

Some learned a new language

Some discovered a love of art

Some realised they hadn’t really been living their lives and rediscovered their true selves

From one day to the next, people suddenly had more time for their families

Others left their unhappy relationships in search of true love

People offered to shop or cook for vulnerable people

Everybody knew what a ‘key worker’ was

These people were heroes and appreciated more than ever before

Others sang or made music together online to be with others

People recognised loneliness and discovered things to combat it

People recovered from their stressful lives

People started talking to strangers

Some put their telephone numbers on paper aeroplanes so lonely people could phone them

Government support saved companies and stopped them having to fire staff

Retired care workers offered to return to their jobs

Volunteers appeared from everywhere – everybody wanted to help

At 8 pm people spontaneously applauded the doctors, nurses and carers who were working so hard to save everybody

 

 

2020 became the year in which people rediscovered the importance of health and connection

Of togetherness, social contact and maybe even their calling

Something was happening to our collective consciousness – it touched everybody

The economy nearly ground to a halt, but didn’t collapse and re-invented itself

It was the year the world seemed to stop

The year we would make history together......We all knew that

 

But spring didn’t know

And the rivers were getting cleaner

And the trees got leaves

And the flower bulbs erupted

And the days got warmer

And lots of birds returned

 

And then salvation came

People watched TV and the prime minster told everyone the emergency had passed

And that the Virus had lost!

That we had won TOGETHER!!!

And then everybody went outside

With tears in their eyes

Without masks or gloves

Neighbours were hugged close like family

And the world had become a more loving and caring place

And the people had become more humane

Having regained their values

They had opened their hearts again which had a positive effect

Because everything had stopped, the Earth could breathe again

Nature had recovered from what people had inflicted on her for so long

 

And then the summer came

Because spring didn’t know

And it was still there

Despite everything

Despite the virus

Despite the fear

Despite the death

 

Because spring didn’t know, everybody learned the meaning of life

 

-------------------------------------------

“Inspired by Irene Vella – it was 11 March 2020”

Written by Susan Blanco about the situation in The Netherlands (De Taalrecycler)

 

Translated bij Peter Pas



MIJN OVERDENKING IN HET SPAANS

 

LA PRIMAVERA NO LO SABIA...

 

Era el comienzo del 2020... La gente había dejado un obscuro invierno atrás, Febrero fue un mes muy movido con muchas tormentas y mucho viento.

La naturaleza estuvo intranquila, como si quisiera decir algo a la gente, como si quisiera advertirles de algo... Y entonces llegó Marzo...

 

Era Marzo 2020... la gente casi no salía a la calle en todo el mundo, los países cerraron sus fronteras, la gente no podía creer lo que ocurría, era tan surealista... Las calles estaban vacías, la mayoría de las tiendas cerradas, casi todos los coches aparcados...Todos sabían lo que estaba pasando

 

Pero la primavera no lo sabía

y las flores continuaron floreciendo.

Y el sol salió...

El primer hermoso día de primavera en tiempos irrumpió

Y las golondrinas volvieron

Y el cielo se volvió naranja y azul

Obscureció más tarde y en la mañana entro el sol m'ss pronto por las ventanas

 

Era Marzo 2020...

Los jóvenes estudiaban online, en casa

Los niños jugaban inevitablemente sobre todo en casa

La juventud se aburría y los padres no sabián que hacer

La gente salia brevemente solo a hacer las compras o a pasear su perro

Casi todo estaba cerrado... También oficinas, hoteles, restaurantes y bares.

La gente debia trabajar en sus casas

Empresarios se encontraron en problemas

La mayoría de los niños no pudieron ir a la escuela

De pronto no hubo espacio suficiente en los hospitales, investigación y cirugías fueron aplazadas... Todo el mundo se enteró

 

Pero la primavera no lo sabía y brotó

Desplegó sin inmutarse su programa anual

Nos brindó sus más hermosas flores y sus deliciosos olores

Era Marzo del 2020

 

Todo el mundo estaba en casa en cuarentena, por motivos de salud o para prevenir

Algunos no pudieron ir a su trabajo, otros se vieron obligados a hacerlo

Abrazarse, besarse o darse la mano de pronto fue una amenaza, todos debieron guardar gran distancia...Fue terrible!

En los supermercados las estanterías estaban vacías

Todas las diversiones cesaron o fueron suspendidas y nadie sabia cuando volverían

La gente perdió su libertad aunque había paz

En todo el mundo enfermó mucha gente o formaba peligro de contágio

Hubo insolación, enfermedad y pánico... Entonces el miedo fue verdadero!!

 

Y los días parecían todos iguales... Y las semanas duraron de pronto mucho más largo...

Todos desearon que no vinieran medidas aún más estrictas... La gente estaba atrapada en una película y esperaba a diario él héroe... El mundo se volvió más lento sin que fueran vacaciones

Nadie esperaba esto... Todos sabían lo que ocurría

 

Pero la primavera no lo sabía

Y las rosas siguieron floreciendo

Las magnolias estaban en botón

Los pájaros comenzaron con sus nidos

El aire cada vez estaba más sano

 

Y derrepente...

El placer de cocinar y comer juntos volvió a descubrirse

Todos se dieron consejos de las cosas bonitas que podrían hacer con sus hijos

Hubo otra vez tiempo para escribir y leer

Se dió rienda suelta a la fantasía y el aburrimiento se convirtió en creatividad

Algunos descubrieron que realmente no habían vivido y encontraron el camino hacia sí mismo

Otros dejaron de obrar a ciegas

Todos tuvieron de un momento a otro mucho más tiempo para la familia

Otros dejaron su relación ya oxidada para buscar el amor de su vida

Otros se ofrecieron a hacer compras y cocinar para la gente más vulnerable de la sociedad

Todos supieron de pronto qué es un ' oficio vital ', estas personas se volvieron héroes y fueron más valoradas que nunca

Otros hicieron música o cantaron a distancia para así estar juntos

La gente advirtió la soledad e inventó cosas para mitigarla

La gente se recuperó de su vida estresada

Personas que no se conocían empezaron charlas espontáneamente

Algunos volaron cometas de papel con su número de teléfono para que gente solitaria les llamase

El gobierno ayudo a empresas y empresarios para que no quebraran o debieran despedir empleados

Enfermeros pensionados se ofrecieron para ayudar de auxiliar

De todas partes llegaron voluntarios, todos querían hacer algo

A las 20:00 de la noche gente de muchos países aplaudió por todos los médicos, enfermeras y auxiliares que con firmeza trabajaban para mantener el servicio sanitario en marcha

 

Fue el año en que la gente reconoció la importancia de la salud y la unidad, de la cooperación, del contacto social y quizás de su vocación; todo esto hizo algo con la conciencia colectiva, hizo algo con toda la gente...

Y la economía casi se derrumba, pero no se detuvo, se encontró así misma otra de nuevo

Fue el año en que el mundo pareció detenerse, el año en el que todos apareceríamos en los libros de la historia...Eso lo sabíamos todos

 

Pero la primavera no lo supo

Y los rios se volvieron más limpios

Y los árboles crecieron

Y salieron los bulbos de flores

Y el calor sigió aumentando

y de repente hubo más pájaros

 

Y entonces llegó la palabra redentora...

La gente miraba la televisión y el presidente dijo que la situación de emergencia había pasado

Y que el virus había perdido.

Y que las personas habían ganado JUNTAS!!!

Y todos salieron a las calles...

Con llanto en los ojos...

Sin tapabocas ni guantes...

El vecino fue abrazado, como si fuese un hermano

Y el mundo se había vuelto mas hermoso y amoroso

Y la gente se había vuelto más humana

Y tenía otra vez normas y valores

El corazón de la gente estaba otra vez abierto, y eso daba resultados positivos

Como todo había estado detenido pudo la tierra volver a respirar, también ella se había sanado del mal que la humanidad desde mucho antes le había hecho

 

Y entonces llegó el verano... Porque la primavera no lo supo

Y ahí estaba otra vez

A pesar de todo

A pesar del virus

A pesar de la angustia

A pesar de la muerte.

 

Porque la primavera no lo supo, aprendieron todos el significado de la vida

 

-------------------------------------------

Susan Blanco ( De Taalrecycler/ El reciclador de lengua)

Inspirado por la poesía "Era el 11 de marzo" de Irene Vella

 

Traducido al español por Arturo Gaitan

 

MIJN OVERDENKING IN HET ZWEEDS

 

 

Men våren visste inget…

 

Det var tidigt på året 2020

Folk hadde genomlevt en lång vinter

Februari hadde varit en mörk månad med stormar och massa regn

Naturen var rastlös, som om den ville berätta något för människorna,

varna dem…Och så blev det mars månad…

 

Det var mars år 2020

Plötsligt slutade människor runt om i världen att gå ut

Hela länder stängdes ned, folk kunde inte förstå att detta verkligen hände

– allt var så overkligt!

Gatorna var tomma, de flesta affärerna var stända och nästan alla bilar stod parkerade längs gatorna…

Alla visste vad som var på väg att hända

 

Men våren visste inget

Alla blommor fortsatte att slå ut

Och solen sken

Den första vackra vårdagen kom

Och svalorna återvände

Och himlen blev orange och djupt blå

Det mörknade senare och ljusnade tidigare

 

Det var mars 2020

Unga människor studerade digitalt hemmifrån

Barnen fortsatte att leka, men mest innomhus

Tonåringar var uttråkade, föräldrar visste inte vad de skulle göra

Människorna vågade bara ut korta turer för att rasta hunden eller handla mat

Nästan allt var stängt, också kontor, hotell, restauranger och barer

Människorna måste jobba hemifrån

Arbetsgivarna fick ekonomiska problem

De flesta barnen kunde inte längre gå till skolan

Plötsligt fanns det inte nog platser för patienter på sjukhusen

Operationer och undersökningar blev uppskjutna

Alla visste.

 

Men våren visste inget

och kom som vanligt

Ubekymrad, följde hon sin årliga rutin

Hon gav oss sina vackraste blommor och dofter

Det var mars 2020

 

Alla var i karantän hemma, av hälsoskäl, eller bara för att vara trygg

En del människor fick inte jobba längre, andra måste jobba

Kramar, kyssar och handslag blev till hotelser

Människor måste hålla avstånd, vilket var smärtsamt

I mataffärerna stod många hyllor tomma

Många roliga arrangemang blev uppskutna, och ingen visste hur länge

Människors frihet var begränsad fast det var fredstid

Runt jorden blev människor sjuka och det var smittsamt

Det var isolation, sjukdom och panik.

Det var då rädslan kom!

 

Alla dagar var lika monotona

Och veckorna verkade ändlösa

Alla hoppades at åtgärdena inte skulle bli ändå strängare

Människorna var som fångade i en film, väntande varje dag på att hjälten skulle dyka upp

Världen hadde saktat in och det var inte på grund av en högtid

Ingen hadde kunnat föreställa sig detta…

Alla visste vad som var på färde…

 

Men våren visste inget, och rosorna fortsatte att blomma

Magnolians knoppar öppnade sig

Och fåglarna började bygga sina bon

Och luften började bli renare

 

Och så..

Glädjen med att laga mat och äta tillsammans återupptäcktes

Människor började dela ideer om hur man underhåller sina barn

Det fanns tid att skriva och läsa

Människor började använda sin fantasi och uttråkningen blev till kreativitet

Några lärde sig ett nytt språk

Några upptäckte en kärlek till konst

Några upptäkte att de inte riktigt hadde levt sina egna liv och återupptäckte vem de verkligen var

Från en dag till den nästa, plötsligt hadde människor tid till sina familjer

Andra lämnade olyckliga relationer för att söka äkta kärlek

Människor erbjöd sig att handla eller laga mat till mer sårbara medmänniskor

Alla visste var en ”person med en kritisk funktion” var..

De människorna var hjältar och uppskattades mycket mer än någonsin förr

Andra sjöng eller skapade musik tillsammans på internet, för att vara tillsammans

Människor upptäckte ensamhet, och vad som kan förjaga den

Människor började återhämta sig från sina hektiska liv

Människor började prata med främlingar

Några skrev sina telefonnummer på pappersflygplan så att ensamma människor kunde ringa dem

Stöd från staten räddade företag och deras anställda

Pensionerade vårdarbetare erbjöd sig att jobba igjen

Frivilliga dök upp överallt – alla ville hjälpa till

Klockan åtta på kvællen började människor spontant applådera för läkarna, sjuksköterskorna och vårdarna som arbetade så hårt för att rädda alla

 

2020 blev året då människor återupptäckte viktigheten av hälsa och sammanhållning,

samvaro, social kontakt och kanske ibland deras eget innre kall

Något höll på att hända med vårt kollektiva medvetande – det berörde alla

Ekonomien stoppade upp nästan helt, men kollapsade inte och återuppfann sig själv

Det var året då jorden verkade stanna upp i sin bana

Året vi alla visste att vi tillsammans skulle skapa historia

 

Men våren visste inget

Och floderna blev renare

Och träden fick sina nya löv

Och blomsterknopparna svællde och sprang ut

Och dagarna blev varmare

Och fåglarna kom tillbaka

 

Och så kom räddningen

Människorna såg på TVn

och statsministern berättade för alla att kampen var över

Och viruset hadde förlorat!

Vi hadde vunnit segern TILLSAMMANS!!!

Och så gick alla ut på gatorna

Med tårar i ögonen

Utan handskar eller masker

Grannar kramades om som om de vore familj

Och världen hadde blivit en varmare och mer omtänksam plats

Och människorna hadde blivit mer humanistiska

Efter att ha återfått sitt eget värde

Genom att ha öppnat sina hjärtan igen för varandra

 

För allt hadde stannat upp

och jorden kunde andas igen

Naturen hadde återhämtat sig från människornas långvariga påverkan

 

Och så kom sommaren,

för att våren inte visste kom sommaren

Och den kom med stillhet

Trots allt som hände

Trots viruset

Trots rädslan

Trots döden

 

 

För att våren inte visste, lärde sig alla meningen med livet

 

-------------------------------------------

Originalt inspirerad av Irene Vella – ”Det var 11 mars 2020”

Författad av Susan Blanco om situationen i Holland (De Taalrecycler)

Översatt till engelska av Peter Pas

Översatt till Svenska av Lena Rubensdotter

 

Susan Blanco

E: a.blanco@kpnplanet.nl

W: www.susanblanco.nl

KvK: 61858935